در هیاهوی زندگی دریافتم ؛

چه بسیار دویدن ها که فقط پاهایم را از من گرفت در حالی که گویی ایستاده بودم،

چه بسیار غصه ها که فقط باعث سپیدی موهایم شد در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود،

دریافتم کسی هست که اگر بخواهد "می شود" و اگر نخواهد "نمی شود"به همین سادگی ...کاش نه میدویدم و نه غصه

می خوردم فقط او را می خواندم و بس ...

عجب روزگاری

همش گریه زاری همش بی قراری
عجب روزگاری عجب روزگاری
نه روزجدیدی
نه صبح سپیدی
همش ناامیدی
تا چشمام و بستم یه گوشه نشستم
خودم رو میبینم که تنها و خستم
گذشتم گذشته آینده ای نیست
دیگه روز لبهام گل خنده ای نسیت
می خوام با همین روزگارم بسازم
نباید نباید خودم رو ببازم
همش گریه زاری همش بی قراری
عجب روزگاری عجب روزگاری
نه روزجدیدی
نه صبح سپیدی
همش ناامیدی
دلو برده دیگه دلم مرده دیگه
کم آورده دیگه کم آورده دیگه
تا چشمام و بستم یه گوشه نشستم
خودم رو میبینم که تنها و خستم
گذشتم گذشته آینده ای نیست
دیگه روز لبهام گل خنده ای نسیت
می خوام با همین روزگارم بسازم
نباید نباید خودم رو ببازم
دلم گریه می خواد من و برده از یاد
نمیاد نمیاد نمیاد
دلو برده دیگه دلم مرده دیگه
کم آورده دیگه کم آورده دیگه